Nicolaas Huppes (1913-2001)

De in Leeuwarden geboren kunstenaar Nicolaas Huppes was een expressionistisch schilder. Daar houden we het voorlopig even bij, want de rol van Huppes in de Friese en Nederlandse kunstwereld reikte veel verder. Hij was kunsthandelaar, verzamelaar, galeriehouder en zou het uiteindelijk schoppen tot hoofdrestaurateur van het Rijksmuseum in Amsterdam. In een poging om Huppes te typeren, maakt zijn biograaf dr.ir.Jan Haisma er dit van: ‘Een vakman in de kunst, vaardig in het kunstbedrijven in vele toonaarden en daarom een kunstvaardig vakman.’

Op de lagere school was al duidelijk welke kant Nico op zou gaan. Hij blonk uit in tekenen en op de ambachtsschool is hij op de opleiding tot huisschilder een van de besten in vrij tekenen. In de jaren ’30 werkt hij als etaleur en reclameontwerper.

In de oorlogsjaren doet Huppes belangrijke contacten op. In Amsterdam, waar hij twee jaar woont, verzamelt hij Aziatische kunst, keramiek en Chinees porselein. Terug in Leeuwarden beheert hij Kunstzaal De Steeg en komt hij in contact met notaris Nanne Ottema (zie kader hiernaast). In diens opdracht struint hij de provincie af om bij mensen thuis schilderijen met afbeeldingen van oude kostuums te kopiëren. Tegelijkertijd bekwaamt hij zich als restaurateur van porselein en keramiek. Hij vindt ook nog tijd om zijn schilderstijl te vervolmaken. Vooral het fijnschilderen heeft zijn voorliefde. Het liefst doet hij dat in een expressionistische stijl. Het wordt de kenmerkende stijl waar Huppes als kunstenaar zijn leven lang aan vasthoudt.

In de na-oorlogse jaren is Huppes’ Kunstzaal De Steeg in Leeuwarden het middelpunt van het Friese kunstleven. Hij kende Gerrit Benner, Cor Reisma, Johannes Elsinga en Piet van der Hem al,  In De Steeg komen daar onder anderen Wobbe Alkema, Simon Kamminga en Dirk Kerst Koopmans bij. 

In 1950 neemt Huppes’ loopbaan een andere wending wanneer de directeur van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen hem vraagt om restaurateur te worden. Lang zal hij niet aan de boorden van het IJsselmeer blijven, want in hetzelfde jaar wordt hem gevraagd te solliciteren als restaurateur bij het Rijksmuseum in Amsterdam. Hij wordt aangesteld op de afdeling nijverheid, met als specialisatie porselein, keramiek en beelden. Later wordt hij bevorderd tot hoofdrestaurateur. 

Al die tijd is Nico Huppes blijven schilderen.  In 1962, als het gezin het drukke Amsterdam is ontvlucht en zich in Bussum heeft gevestigd, heeft Huppes zijn eerste solotentoonstelling in Kunstzaal Dekkers in Bussum. Zijn eerste expositie in Friesland heeft Huppes zes jaar later in het Coopmanshûs in Franeker. 

Voor het werk van Huppes blijft belangstelling. In 2008 wordt zijn werk samen met dat van o.a. Gerrit Benner, Wim van der Veer, Andries en Bouke van der Sloot ( van de laatste drie hebben de Amelander Musea ook werk in de collectie) en Abe Gerlsma tentoongesteld in een overzichtsexpositie van Friese kunstenaars in galerie-kunstcafé  de Dream in Dokkumer Nieuwe Zijlen.

De laatste grote expositie met werk van Huppes te zien was in 2012 in Tresoar in Leeuwarden. In een expositie die samen met Galerie de Roos van Tudor in Leeuwarden was opgezet hing zijn werk naast dat van onder anderen Andries en Bouke van der Sloot, Germ de Jong, Jan van der Zee, Jan Stroosma, Johannes Elsinga en Egnatius Ydema.